N-VA Jongeren AMO vieren moederdag

Afgelopen zaterdag deelde Jong N-VA Asse Merchtem Opwijk meer dan 600 rozen uit. De moederdag actie was een groot succes en werd erg positief onthaald door de lokale mama's. 

De centra van Asse, Merchtem en Opwijk liepen zaterdagmiddag vol met glimlachende dames met een gele roos. 

Jong N-va AMO wou de plaatselijke moeders natuurlijk niet zomaar in de bloemen zetten. 

We zouden Jong N-va niet zijn moesten we hier geen politieke boodschap aan vast hangen. Elke roos werd zorgvuldig vergezeld van een pamflet.

Eindeloos zoeken naar dat juiste geschenk, lange rijen in de bloemenzaak trotseren, fiere kinderen zondagochtend met een knutselwerkje dat bloed zweet en tranen heeft gekost... 
Om de belangrijke en steeds moeilijker wordende rol aan te stippen die moeders moeten torsen in ons Vlaanderen van vandaag. 

De gezinssamenstelling (eenoudergezinnen), meer thuiswonende kinderen (hoge huur en koop prijzen), het gezinsinkomen, de woonomgeving (afstand tot werk/school/kinderopvang/boodschappen) en familiaal en/of - sociaal netwerk (kinderopvang, huishouden).
Allemaal dingen om extra bij stil te staan en aan te kaarten op moederdag.

• Het werk-privé conflict in Vlaanderen is alvast reëel:  60% van de werkenden in Vlaanderen vindt dat de eisen van hun baan hun gezinsleven, soms, vaak of altijd hinderen. (bron: Overwerk 3-4/2007,p.146-150)
• 58% van de Vlaamse vrouwen is actief op de arbeidsmarkt, in 1970 was dat nog maar 40% van de vrouwen.(bron: Overwerk 3-4/2007,p.146-150)
• Traditionele opvattingen en attitudes rond taakverdeling houden stand:Het idee dat het gezinsleven lijdt onder een voltijds buitenshuiswerkende vrouw is nog dominant aanwezig onder de Vlaamse bevolking. Er is een groeiende rol voor vaders bij zorg en huishouden maar het blijft de vrouw die haar levensloopbaan afstemt in functie van het gezinsleven. (bron: Overwerk 3/2003,p.198-201 )
• De taakverdeling binnen het gezin blijft dan ook grotendeels traditioneel. Voltijdswerkende vrouwen besteden gemiddeld 7.5 uur meer aan zorgabeid (huishouden en opvoeding van de kinderen) dan voltijdswerkende mannen. Deze besteden dan weer 4 uur aan betaalde arbeid dan de vrouwen. De totale werklast (arbeid+zorg) van de voltijdswerkende vrouwen is dus gemiddeld 3u30' hoger dan die van voltijdswerkende mannen. (Glorieux e.a, 2006)
• Vooral de tijdsdruk brengt de combinatie arbeid-zorg onder spanning. Hoe meer kinderen er in het gezin aanwezig zijn, hoe hoger de tijdsdruk wordt. Vrouwelijke tweeverdieners met kinderen ervaren de hoogste tijdsdruk. (Glorieux e.a, 2006)

Om de combinatie arbeid -zorg te verlichten moeten er dus gewerkt worden aan

• de tijdsdruk: ingrijpen in de tijd die besteed wordt aan arbeid en zorg (flexibele arbeidsuren, verlofregelingen, uitbesteden van huishoudelijke taken,kinderopvang...)
• herverdeling van de arbeid: mannen kansen geven om meer zorgtaken op zich te nemen (vaderschapsverlof, ouderschapsverlofverdelingen,....)

Gezinskenmerken

• De gezinssamenstelling speelt uiteraard de grootste rol bij een verstoorde relatie tussen arbeid en zorg: hoe meer thuiswonende kinderen, hoe hoger de druk.
• Eenoudergezinnen hebben het het moeilijkst om de verschillende levenssferen evenwichtig te combineren.
• Ook andere gezinskenmerken spelen een rol: het gezinsinkomen (kan men taken uitbesteden of niet?), de woonomgeving (afstand tot werk/school/kinderopvang/boodschappen) en familiaal of- sociaal netwerk (bijspringen in kinderopvang, huishouden)

Werkkenmerken

Een aantal factoren wegen hier door: 

• Het aantal uren die men wenst te werken tegenover de uren die men effectief werkt.
• De manier waarop de werktijd gestructureerd is: regelmatige uren of variabel uurrooster, glijdende uren, ploegenarbeid, nachtwerk, weekendwerk. 
• De tijd die men besteed aan woon-werkverkeer
• werkgerelateerde verplaatsingen die de normale werkuren overstijgen: verblijf in buitenland, ...
• Werkdruk  en autonomie: hoe hoger de werkdruk, hoe meer problemen men ervaart. Hoe meer autonomie men krijgt om problemen het hoofd te bieden, hoe beter men dit kan inpassen in privéleven.

Maatschappelijke context

Tenslotte speelt ook de samenleving waarin men leeft een rol in arbeid-privé conflict:

• Beleid van de overheid: is het overheidsbeleid gericht op ondersteuning van tweeverdieners zoals bijvoorbeeld in Zweden, dan krijg je veel werkende vrouwen. Is het beleid eerder gericht op grote gezinnen, krijg je veel thuisblijvende vrouwen. Frankrijk is hier een voorbeeld van. Overheden kunnen tussenkomen via gesubsidieerde kinderopvang, reglementeringen voor loopbaanonderbrekingen,...
• Welvaartspeil van de samenleving:in armere landen is de organisatie van gesubsidieerde kinderopvang en dergelijke vanzelfsprekend niet de eerste prioriteit van het beleid.
• Heersende waarden en normen: hoe denkt men over de rollen van vrouwen en mannen, opvoeding van de kinderen, persoonlijke ontwikkeling,.... 

Het overheidsbeleid kan inspelen op de noden in verband met arbeid en zorg met aangepaste maatregelingen die de mogelijkheden van organisaties en/of individuen ondersteunen. Het organiseren van gesubsidieerde kinderopvang bijvoorbeeld kan vooral voor lage inkomens en Eenoudergezinnen het verschil tussen werk en werkeloosheid betekenen. Wettelijke omkadering en uitkeringen voor systemen van verlof of tijdskrediet zijn een extra stimulans voor organisatie en werknemer. Ook bij de herverdeling van de zorgarbeid kan het beleid een rol spelen. Ouderschapsverlof zonder loonverlies zou ervoor kunnen zorgen dat niet alleen diegenene die het minst verdient (vaak de vrouw) een stap terugzet uit de arbeidsmarkt.